| Dawkowanie |
Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze samoistne. Lek stosuje się w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, zwłaszcza z tiazydowymi lekami moczopędnymi. Zalecana dawka początkowa to 12,5 mg raz na dobę przez pierwsze 2 doby. Następnie leczenie jest kontynuowane dawką 25 mg na dobę. W razie konieczności dawkę można w dalszym ciągu stopniowo zwiększać w odstępach 2-tyg. lub rzadziej. Zaleca się dawkowanie raz na dobę, jednak zalecana maksymalna dawka pojedyncza wynosi 25 mg, a zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 50 mg. U pacjentów w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa 12,5 mg raz na dobę, co również może być wystarczające podczas kontynuacji leczenia. Jednak jeśli reakcja na leczenie nie jest wystarczająca, dawkę można w dalszym ciągu stopniowo zwiększać w odstępach 2-tyg. lub rzadziej. Przewlekła stabilna dławica piersiowa. Zalecana dawka początkowa to 12,5 mg 2 razy na dobę przez 2 doby. Następnie leczenie jest kontynuowane dawką 25 mg 2 razy na dobę. W razie konieczności dawkę można w dalszym ciągu stopniowo zwiększać w odstępach 2-tyg. lub rzadziej. Zalecana maksymalna dawka dobowa to 100 mg w dawkach podzielonych (2 razy na dobę). U pacjentów w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa to 12,5 mg 2 razy na dobę przez 2 doby. Następnie leczenie jest kontynuowane dawką 25 mg 2 razy na dobę, co jest również maksymalną zalecaną dawką dobową. Niewydolność serca. Leczenie umiarkowanej do ciężkiej niewydolności serca jako uzupełnienie standardowego leczenia podstawowego lekami moczopędnymi, inhibitorami ACE, glikozydami naparstnicy i (lub) lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne. Stan kliniczny pacjenta powinien być stabilny (bez zmian klasy NYHA, bez hospitalizacji z powodu niewydolności serca), a leczenie podstawowe nie może być zmieniane przez co najmniej 4 tyg. przed rozpoczęciem leczenia karwedylolem. Ponadto, pacjent powinien mieć zmniejszoną frakcję wyrzutową lewej komory serca i częstość akcji serca powinna wynosić >50 uderzeń/min oraz skurczowe ciśnienie tętnicze >85 mm Hg. Dawka początkowa wynosi 3,125 mg 2 razy na dobę przez 2 tyg. Jeśli dawka początkowa jest dobrze tolerowana, dawkę karwedylolu można zwiększać w odstępach dwutygodniowych lub rzadziej, najpierw do dawki o mocy 6,25 mg 2 razy na dobę, następnie do 12,5 mg 2 razy na dobę, aż do 25 mg 2 razy na dobę. Zaleca się zwiększanie dawki do największej tolerowanej przez pacjenta. Zalecana dawka maksymalna wynosi 25 mg 2 razy na dobę u pacjentów o mc. mniejszej niż 85 kg a 50 mg 2 razy na dobę u pacjentów o mc. większej niż 85 kg, pod warunkiem, że niewydolność serca nie jest ciężka. Zwiększanie dawki do 50 mg 2 razy na dobę należy przeprowadzać z zachowaniem ostrożności, pod ścisłą kontrolą lekarza. Przemijające zaostrzenie objawów niewydolności serca może wystąpić na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki, zwłaszcza u pacjentów z ciężką niewydolnością serca i (lub) leczonych dużymi dawkami leku moczopędnego. Zwykle nie wymaga to przerwania leczenia, ale nie należy zwiększać dawki. Pacjent powinien pozostawać pod obserwacją lekarza ogólnego lub kardiologa po rozpoczęciu leczenia lub po zwiększeniu dawki. Każde następne zwiększenie dawki powinno być poprzedzone wykonaniem badania w celu wykrycia ewentualnych objawów pogorszenia niewydolności serca lub objawów nadmiernego rozszerzenia naczyń krwionośnych (np. czynność nerek, masa ciała, ciśnienie tętnicze krwi, częstość i miarowość akcji serca). Pogorszenie niewydolności serca lub zatrzymanie płynów leczy się poprzez zwiększenie dawki leku moczopędnego, a dawki karwedylolu nie należy zwiększać do czasu ustabilizowania się stanu pacjenta. Jeśli pojawi się bradykardia lub w razie wystąpienia wydłużenia czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego, najpierw należy oznaczyć stężenie digoksyny. Czasami konieczne może być zmniejszenie dawki karwedylolu lub tymczasowe zaprzestanie leczenia. Nawet w tych przypadkach dostosowywanie dawki karwedylolu możne być często z powodzeniem kontynuowane. Jeśli leczenie karwedylolem zostanie przerwane na więcej niż 2 tyg., należy je ponownie rozpocząć od 3,125 mg 2 razy na dobę i stopniowo zwiększać dawkę, zgodnie z powyższymi zaleceniami. Odstawianie leku. Leczenia karwedylolem nie należy przerywać nagle, szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Karwedylol należy odstawiać stopniowo (w ciągu 2 tyg.) np. poprzez zmniejszanie dawki dobowej o połowę co 3 dni. W razie konieczności można jednocześnie rozpocząć leczenie zastępcze, aby zapobiec zaostrzeniu objawów dławicy piersiowej. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z niewydolnością nerek dawkowanie należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta, jednak na podstawie parametrów farmakokinetycznych nie ma dowodów na konieczność dostosowania dawki karwedylolu u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby konieczna może być modyfikacja dawkowania. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży. Pacjenci w podeszłym wieku mogą być bardziej wrażliwi na działanie karwedylolu i powinni być szczególnie starannie kontrolowani. Sposób podania. Nie ma konieczności przyjmowania tabletek z posiłkiem. Jednak u pacjentów z niewydolnością serca zaleca się przyjmowanie karwedylolu z posiłkiem, w celu spowolnienia wchłaniania i zmniejszenia ryzyka wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego. Tabletki można podzielić na dwie równe części. |
